Στο συγκεκριμένο ειδώλιο εικονίζεται ένα από τα πιο διαδεδομένα παιχνίδια των αρχαίων Ελλήνων, ο λεγόμενος εφεδρισμός, η γνωστή σήμερα «μακριά γαϊδούρα» ή αλλιώς «καβάλες». Το παιχνίδι παιζόταν ως εξής: οι παίχτες τοποθετούσαν σε μια συγκεκριμένη απόσταση μια πέτρα, την οποία προσπαθούσαν να πετύχουν με ένα σφαιρικό αντικείμενο ή και μια άλλη πέτρα. Ο παίχτης που κατόρθωνε να πετύχει τον στόχο αναδεικνυόταν νικητής. Ο ηττημένος ήταν υποχρεωμένος να κουβαλήσει στην πλάτη του τον νικητή μέχρι το σημείο όπου βρισκόταν η πέτρα. Σε όλη τη διαδρομή έπρεπε να έχει τα χέρια του πίσω, ενώ ο νικητής του κάλυπτε τα μάτια με τις παλάμες του για να μη βλέπει.