Το σπάνιο αυτό εύρημα βρέθηκε το 1931 μέσα σε θαλαμοειδή τάφο στην περιοχή του Χελιωτόμυλου. Η ανώτερη οριζόντια επιφάνεια της κλίνης αποτελείται από δύο μεγάλες πλάκες, τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να αφήνουν ένα μικρό άνοιγμα ανάμεσά τους. Η παρουσία αυτού του ανοίγματος πιθανώς οφείλεται στην ανάγκη διεύλευσης των πλακών αυτών μέσα από τη στενή είσοδο του ταφικού θαλάμου και της τοποθέτησής τους στο χώρο. Στη συνέχεια, προκειμένου να καλυφθούν οι σύνδεσμοι φαίνεται ότι το άνοιγμα αυτό γέμισε με χοντρό κονίαμα που σώζεται σε ορισμένα σημεία. Η παρουσία αυτού του τύπου τάφου δεν είναι συνηθισμένη στη Νότια Ελλάδα. Έχει συσχετιστεί με τη μακεδονική επιρροή, αλλά και με τα ιδεώδη του Πλάτωνα για το θάνατο ως ύπνο.