Ανακαλύφθηκαν εντός πηγαδιού βορείως του ναού, από κοινού με άλλα αναθήματα του πρώιμου τεμένους του Απόλλωνος και του Ασκληπιού. Ομοίωμα αριστερού ποδιού, πλασμένου με μήτρα. Σώζεται ακέραιο. Κοίλο στο εσωτερικό του, κλείνει στο ύψος του γονάτου, το οποίο διαγράφεται ελαφρώς, όπως και ο αστράγαλος. Τα δάχτυλα έχουν πλαστεί με δεξιοτεχνία, μολονότι είναι κάπως δυσανάλογα προς το λοιπό πόδι. Διακρίνονται μεταξύ τους με αυλακώσεις ενώ προσεκτικά σχεδιασμένες εγχαράξεις διαγράφουν τα νύχια. Αντί της απόδοσης της ποδικής καμάρας, το πέλμα έχει πλαστεί επίπεδο και κλειστό στην κάτω πλευρά του. Τα ομοιώματα ποδιών του κορινθιακού Ασκληπιείου είναι πλασμένα σχεδόν στο σύνολό τους σε φυσικό μέγεθος. Παρόλο που οι διαμπερείς οπές στο πάνω μέρος τους υποδηλώνουν ανάρτησή τους, τα επίπεδα πέλματα είναι ενδεικτικά της έδρασής τους σε κάποιο θρανίο, ράφι ακόμη και το δάπεδο του χώρου που τα φιλοξενούσε. Το πορτοκαλόχρωμο επίχρισμα πιθανώς δηλώνει την ανδρική φύση των αναθετών. Καθώς στα περισσότερα εξ αυτών δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια ασθένειας, θα πρέπει να αποδώσουμε την αφιέρωσή τους πρωτίστως σε κατάγματα ή τραύματα. Tο μελανό χρώμα στο πρόσθιο μέρος του πέλματος πιθανόν να δηλώνει μελανιά που οφειλόταν σε μωλωπισμό ή άλλη εξωτερική ή παθολογική αιτία. Η πολυάριθμη παρουσία ομοιωμάτων ποδιών στο κορινθιακό Ασκληπιείο αναλογικώς προς τα άλλα ομοιώματα οργάνων και μελών είναι ενδεχομένως ενδεικτική της ειδίκευσης του θεραπευτηρίου στην θεραπεία καταγμάτων και τραυμάτων, σε μία κοινωνία κατεξοχήν αγροτική που τα αντιμετώπιζε καθημερινώς.