Βρέθηκε σε πηγάδι βορείως του ναού (Αποθέτης V), από κοινού με άλλα αναθήματα του πρώιμου τεμένους του Απόλλωνος και του Ασκληπιού. Οι δύο διαμπερείς οπές που έχουν διανοιχθεί άνωθεν των δύο μαστών, υποδηλώνουν την ανάρτησή του αναθήματος σε τοίχο. Πρόκειται για ένα από τα συνολικά εξήντα πέντε ομοιώματα γυναικείου στήθους που ανατέθηκαν μονά ή σε ζεύγη και εντοπίστηκαν στους αποθέτες του πρώιμου ιερού. Ως επί το πλείστον οι μαστοί είναι συμφυείς με πήλινα πλακίδια που βάφονταν με μπλε χρώμα, ενώ οι μαστοί συχνά καλύπτονταν με λευκό χρώμα. Η απουσία στοιχείων που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως εξογκώματα, μελανώματα κ.α., συνηγορεί στην άποψη ότι το συγκεκριμένο ανάθημα συνδέεται με την εκδήλωση ευγνωμοσύνης της αναθέτριας για την γονιμότητα ή έναν επιτυχημένο τοκετό που της προσέφερε ο θεός. Άλλωστε το εμφανές μέγεθος των μαστών και οι τονισμένες θηλές δεν αποκλείεται να παραπέμπουν στην γαλακτοφορία της εγκυμοσύνης της νεαρής γυναίκας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρουσία των γυναικών στα Ασκληπιεία ήταν ιδιαίτερα έντονη, σχετιζόμενη ως επί το πλείστον με την ανάγκη θεραπείας προβλημάτων γονιμότητας, ευτοκίας αλλά και πρόληψης επιπλοκών κατά τον τοκετό, καθώς ο θεός έφερε ιδιότητες παρόμοιες με αυτές των άλλων θεοτήτων που προστάτευαν την γέννα και την γονιμότητα. Ποικίλες είναι οι περιγραφές ονείρων, κατά τα οποία σημείο αναφοράς αποτελούσε η κοιλιά της ασθενούς, όπου ο θεός θεράπευε την ανεπιθύμητη στειρότητα ή διασφάλιζε έναν γρήγορο τοκετό. Μολονότι δεν είναι γνωστά ονόματα γυναικών από το Ασκληπιείο της Κορίνθου, σε γειτονικά Ασκληπιεία, όπως αυτό της Επιδαύρου, καταγράφονται όνειρα εμφάνισης του ίδιου του θεού ή του ιερού του φιδιού που χαρίζει εγκυμοσύνη, όπως στην περίπτωση της Ιθμονίκης από την Πελλήνη που γέννησε μετά από τρία χρόνια εγκυμοσύνης και της Νικασιβούλας από την Μεσσήνη που συνέλαβε και γέννησε δίδυμα αγόρια.