Πρόκειται για ένα από τα 150 περίπου ειδώλια που βρέθηκαν θαμμένα στους αποθέτες του πρώιμου τεμένους του Απόλλωνος και του Ασκληπιού. Το πλάσιμό του θυμίζει ειδώλια ιππέων από τον κορινθιακό Κεραμεικό. Αρχικά ταυτίστηκε ως κένταυρος που απάγει ένα κορίτσι (Λαπιθίδα), στην συνέχεια ωστόσο ερμηνεύτηκε ως Κένταυρος Χείρων που αγκαλιάζει τον νεαρό Ασκληπιό. Σύμφωνα με τον μύθο, μετά την θανάτωση από τον Απόλλωνα της εγκύου ερωμένης του Κορωνίδος, ο θεός έβγαλε το βρέφος Ασκληπιό από την κοιλιά της και το παρέδωσε στην φροντίδα του Χείρωνος στο Πήλιο. Εκεί ο νεαρός ημίθεος ανατράφηκε από τον Κένταυρο και διδάχθηκε την ιατρική τέχνη, όπως αργότερα ο ήρωας Αχιλλέας, ο οποίος πολύ συχνά απεικονίζεται ως παιδί στην αγκαλιά του ιππόμορφου δασκάλου. Πιθανώς και προκειμένου να αποδώσουν το ιδεώδες του θεού μέσα από έναν γνώριμο μύθο, αλλά και τα συναισθήματα όσων συνέρρεαν στο ιερό, οι κορίνθιοι κοροπλάστες επιστράτευσαν μία οικεία σε Κορινθίους και ξένους παράσταση, επιχειρώντας είτε να απεικονίσουν ένα περιστατικό από την νεαρή ηλικία του θεού, είτε να υποδηλώσουν την σχέση του θεού με την ζωώδη δύναμη του ιππόμορφου Χείρωνος. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ερμηνεία των ονείρων στα οποία εμφανίζονται τα θεϊκά άλογα του Ασκληπιού έχει συνδεθεί με την θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με την σεξουαλική ή την γονιμοποιητική ικανότητα ανδρών και γυναικών.